Nieuw-Zeeland II en bijna weer naar huis

Haihai!

Hier is 'ie dan, onze laatste update van deze reis! We zitten nu in onze laatste week hier in Nieuw-Zeeland en zijn zelfs al plannen aan het maken voor onze eerste weken thuis. Maar nu gaan we een beetje snel! Waar waren we ook alweer gebleven?

Na onze vorige update zijn we doorgereden naar Rotorua. Dit plaatsje staat bekend om alle geisers, Maori's en vulkanische activiteiten. De hele stad ruikt dan ook naar zwavel (of rotte eieren, het is maar waar je de nadruk op wilt leggen, anyway, het stinkt.) In dit stadje zijn we dan ook naar een park gegaan waar de hoogste geiser van Nieuw-Zeeland tot uitbarsting komt. Er waren ook kokende modderpoelen en heetwater bronnen, maar het leukst was eigenlijk de rondleiding die we van een Maori hebben gehad en de voorstelling die door Maori's werd gehouden. Het was allemaal nogal toeristisch, maar toch hadden we er erg lol in om mee te doen met de Hakka, de oorlogsdans waarbij je op je dijen moet slaan en je tong zo ver mogelijk uit moet steken :P Vooral Gijs blonk uit.

Hierna zijn we doorgereden naar het Tongariro National Park, bekend om een aantal vulkanen, waaronder 'Mount Doom' uit Lord of the Rings. We wilden hier eigenlijk de Tongariro Alpine Crossing lopen, een bekende dagtocht langs de vulkanen, maar er lag zoveel sneeuw en ijs dat het echt niet mogelijk was. Als alternatief hebben we toen een prachtige wandeling gemaakt tussen de vulkanen door en door sneeuw waarbij we ook een erg gaaf uitzicht hadden. Het was wel extreem koud (normale mensen waren dan ook aan het skiën) maar dat maakte het alleen maar bijzonderder. Onze volgende stop was Wellington, een stadje (maar wel de hoofdstad) dat er een beetje Engels uitziet maar dat we eigenlijk niet zo boeiend vonden. We hebben wel nog een bezoek gebracht aan het onwijs leuke Te Papa museum (erg bekend en een soort symbool voor Nieuw-Zeeland) en daar was ook een gezellig Maori festival aan de gang.

En toen was het tijd om met de grote ferry over te steken naar het Zuider eiland! We hoorden al van iedereen dat dat nog veel mooier zou worden en dat bleek gelijk waar te zijn. Onze eerste stop was het plaatsje Kaikoura, echt een prachtig dorp tussen de besneeuwde bergen aan de zee. Op weg erheen zagen we al ontzettend veel zeehonden op de rotsen zitten en toen we gingen kijken vielen we bijna over één hele dikke. Gaaf om ze in het wild te zien joh! En hier gingen we dan eindelijk walvissen kijken! Kar wilde dat al eeuwen en ze kreeg het nu ook nog cadeau voor haar verjaardag van Ids en Willemien :) (Nogmaals bedankt dus :)) Het was een erg gave trip en we hebben vier walvissen gezien. Die beesten zijn grooot.. Er was wel een nogal heftige zeeziekte waarschuwing afgegeven en Kar heeft dus nog even gezellig de vissen gevoerd :P Op de weg terug zagen we ook nog heel erg veel zeldzame Hector dolfijnen die achter en onder de boot doorzwommen! Super mooie beesten, een soort mini orka's.

Via Greymouth (een heel saai stadje, en dat noemen ze dan artistiek) zijn we toen naar Franz Josef gereden, een klein dorpje dat ons een erg wintersport gevoel gaf. Hier hebben we Kars verjaardag gevierd met slingers en taart, een driegangen maaltijd van Gijs van ons camping kookstel en een leuke wandeling langs Lake Matheson. Hier zou je op een heldere dag Mount Cook in moeten kunnen zien (tsja..nu dus niet..). De volgende dag moesten we vroeg op want toen stond de beklimming van de Franz Josef gletsjer op het programma! Uitgedost met veel te grote schoenen, van die ijzers voor onder je voeten, een jas, een broek, muts, handschoenen en een sexy buideltasje gingen we op weg. Deze gletsjer is nogal bijzonder omdat hij wel 5 meter per dag kan verschuiven en alleen hier en in Chili komen gletsjers voor die zo dicht bij de zee eindigen. Dus, dat je het ff weet. De tocht duurde de hele dag en onze gids (een Ier met krullen en een korte broek, kortom een hobbit) hakte met een pikhouweel een paadje voor ons als het te lastig werd. Al snel kwamen we bij het mooiste stuk waar het ijs wel blauw lijkt en we moesten echt door spelonken, krappe tunnels en smalle spleten door kruipen. Soms dachten we echt dat we te dik waren of moest er weer iemand geduwd worden. Kijk maar naar de foto's :) In één gleuf zakte ons gids nog door het ijs en zat hij dus tot zijn kruis in het water. Later hoorde we nog dat de gids achter ons, ondanks de waarschuwingen helemaal voorover erin is gevallen en zijn pikhouweel heeft laten zinken :P Anyway, het was een super gave tocht door een erg gaaf landschap en mooi uitzicht over de zee en het ijs! Echt één van de leukste dingen die we hier gedaan hebben!

De volgende dag zijn we via Queenstown doorgereden naar Milford Sound, dat volgens veel mensen het mooiste stukje van Nieuw-Zeeland is. Het is bekend om de fjorden en de mooie bootcruises en is via een prachtige weg te bereiken. Het was wel een lastige weg, zeker met onze brakke bus, maar met echt ontzettend mooie bergen, sneeuw, meren en bos. Onderweg zagen we nog een jongen die we kenden uit onze gletsjergroep verdwaasd uit zijn auto stappen. We zijn maar even gestopt en toen bleek hij heel erg geslipt te zijn, en na wat rondjes spinnen is hij met één wiel over de rand van de weg boven een rivier tot stilstand gekomen. Hij heeft dus echt nogal geluk gehad. We stonden al met een stuk touw en wat mensen die we hebben aangehouden klaar om hem eruit te trekken toen er een grote sneeuwschuiver stopte die het wel even zou fiksen. Gijs duwen en Kar het verkeer tegenhouden en hoppa, hij kon weer rijden. De rest van de rit, langs afgronden en door enge tunnels, hebben we dus maar extra voorzichtig gereden :)

Er zijn geen echte campings in Milford Sound, dus stonden we bij een lodge, de enige accommodatie dichtbij. Hier hadden we eerst een dagje niks gepland, en dat bleek maar goed ook, want er brak een gigantische storm uit. Het waaide echt verschrikkelijk (orkaansterkte), de hagelstenen waren erg groot en je werd gelijk drijfnat als je naar buiten liep. We hebben echt nog nooit zulk noodweer meegemaakt! En toen bleek dat de enige weg terug naar de bewoonde wereld afgesloten was omdat er 'very, very big rocks' en lawines op de weg aan het vallen waren... Dus zaten we gezellig met iedereen uit de lodge opgesloten in de rimboe, zonder internet of bereik op je mobiele telefoon! Het werd wel gelijk gezellig in de lounge met dvd's en spelletjes. De volgende dag was het alleen nog steeds dicht! Na een hoop georganiseer van Kar kregen we gelukkig toch nog zeven mensen bij elkaar zodat de cruise door de fjorden in Milford (waar we uiteindelijk voor waren gekomen) alsnog door kon gaan. Het regende wel, maar dat maakte het juist wel erg spectaculair omdat er heel veel grote watervallen de fjorden afstromen dan. We zagen ook nog zeehonden natuurlijk. Hierna bleek dat de weg tijdelijk open was zodat alle niet-inwoners op konden hoepelen, dus zijn we diezelfde dag nog terug gereden naar Wanaka. Het was wel een avontuur hoor.

Wanaka, wederom een leuk en vooral prachtig gelegen wintersportdorpje, was een week ons onderkomen want we zijn daar gaan skiën! Via onze camper verhuur konden we één skipas gratis krijgen. We hebben dus bij een soort Makro hier allerlei goedkope skikleren en foute mutsen gekocht die we al veel aan hebben gehad omdat het zo koud is. Onze eerste skidag was in het begin leuk maar toen begon het keihard te sneeuwen, zagen we niks omdat onze sneeuwbrillen besloegen en hebben we óók nog een ski gebroken bij een hele zachte val. Dat was echt balen, want we moesten er 250 dollar voor neerleggen bij de verhuur..De dag daarna was het dus tijd voor een herkansing en gelukkig was het nu een strakblauwe lucht, zon en verse sneeuw! En zo is het alle dagen gebleven! Geweldig dus en het ging gelijk tien keer beter bij allebei. Gijs kon ook prima alle pistes af, ondanks dat dit pas zijn tweede week skiën ooit was. Verder is het een vrij klein gebied vergeleken met de pistes in Frankrijk, maar wel de mooiste die we ooit hebben gezien. Als je op de top staat kijk je namelijk uit over een meer dat alle bergen weerspiegeld! Verder zijn er maar weinig beginnerpistes en vooral veel ongeprepareerde zwarte pistes met diepe sneeuw. We hebben het de eerste dagen dus bij wat simpelere relaxte gehouden en langzaamaan steeds moeilijkere gaan doen. Op de vijfde dag konden we ook veel moeilijke aan en zijn we alle pistes af geracet. Het skiën voelde voor ons eigenlijk als een soort leuke afsluiter van onze reis. Het is dus eigenlijk een beetje gek om hier nog een week te zijn omdat we niet zo veel meer hoeven te zien. Het is echt een prachtig land en we hebben heel erg veel mooie, diverse landschappen gezien, maar genoeg is genoeg en we zijn er nu, na negen maanden, wel aan toe om weer naar huis te gaan. Hoewel dat ook wel erg dubbel voelt, want we hebben heel erg veel zin om iedereen weer te zien en weer een vast honk te hebben, maar we moeten wel allebei (los van elkaar..) weer vol aan de studie en andere stomme routine dingen doen.. Deze week houden we dus nog even vakantie en rijden we nog een beetje rond. We staan nu aan een meer met uitzicht op Mount Cook en dat is natuurlijk nog prima vol te houden

We zien jullie rond de vijfde!

Liefs Kar en Gijs

Australië II en Nieuw-Zeeland

Hoi Nederland!

Terwijl het bij jullie steeds heter wordt is het bij ons soms 13 en soms 0 graden en zitten we met dikke truien en verwarming in de camper. Jeej, we zijn in Nieuw-Zeeland aangekomen! Maar eerst nog een update over de laatste paar weken in Australië. Na onze tour op Fraser Island zijn we naar de Australia Zoo van Steve Irwin gegaan. We hadden er nogal veel van verwacht, maar niks kan tippen aan Blijdorp :P Overal werd een show van gemaakt met blèrende blonde wijven en mensen konden in de rij staan om een handje voer aan een olifant te geven of één keer een koala op een stokkie aan te raken. Eigenlijk waren de koala's wel heel erg lief en we hebben ook nog kangaroes gevoerd.

Hierna zijn we doorgereden naar Brisbane waar we vier nachten bij Ellen en Jelmer (die we in Maleisië hadden ontmoet) mochten logeren. Zij hebben een heel leuk huisje en we hadden zelfs een eigen kamer! We hebben het erg gezellig gehad en zijn eerst met ze naar een rugby wedstrijd van de Bronco's geweest. Tof om de knalroze, rondborstige cheerleaders te bekijken en Kar was nog nooit in zo'n groot stadion geweest. Na wat speluitleg van Jelmer, Gijs en Ellen begreep zij het ook en konden we mee juichen. De supporters zijn alleen eigenlijk wel nogal saai, dus schreeuwde Gijs maar steeds 'Schele' om het nog een beetje spannend te maken. Ze hebben wel keihard verloren :P Verder hebben we nog een sightseeing gedaan met de ferry, de World Press Photo tentoonstelling bezocht, gevist en vervolgens onze vangst 's avonds op de barbecue gelegd bij een rivier met uitzicht op de skyline. Ook hebben we nog een leuk feestje gehad bij Ellen en Jelmer thuis.

Onze volgende stop was Byron Bay, een hippieplaatsje dat in de zomer vast leuk is maar nu wat uitgestorven. We hebben een strandwandeling gemaakt en vanaf uitkijkpunten dolfijnen onder ons zien zwemmen. Via de Waterfall Way zijn de door de Huntervalley (een beroemde wijnregio) gereden. Echt een prachtige weg! En toen kwamen we aan in Sydney! We hebben de camper gedumpt en namen toen onze intrek in het Original Backpackers hostel. We hadden drie volle dagen om deze stad te bekijken en zijn de eerste dag met z'n tweeën op pad gegaan. We hebben onder andere de Skytower beklommen voor mooie uitzichten op de stad en de Harbour Bridge gezien. De volgende dag kwam toen Hannah (uit Karlijns jaarclub) het hostel binnenlopen! Het was echt heel leuk om elkaar te zien na acht maanden! Na wat hysterische oh's en ah's zijn we gaan lunchen in de zon op een trappetje bij het mooie Hyde Park. De rest van de twee dagen hebben we ook vooral heel veel bekeken. Darling Harbour, de Chinese wijk, het Sydney Aquarium (leuk met haaien en Dugongs (zeekoeien), het Opera House natuurlijk en de Harbour Bridge. Echt een gave stad. Ook zijn we nog met een ferry naar Manly aan de overkant van de baai gegaan, een strandplaatsje met veel surfers. Onze voeten waren niet meer gewend aan dichte schoenen alleen, dus dat was wel even pijnlijden :P En verder hebben we natuurlijk vooral veel bij gekletst en lekker gegeten, onder andere bij the Opium Den, een Thai met een beetje dubieuze naam (goeie tip Kaas!)

Vrijdagochtend moesten we toen al vroeg op om ons vliegtuig te halen naar Nieuw-Zeeland! We werden voor het eerst in tijden heel leuk uitgezwaaid door Han. De vlucht ging allemaal goed (behalve dan dat we gigantisch veel te veel bagage hadden en een soort bibliotheek in onze handbagage hadden) en toen kwamen we aan in een donkergrijs, stormachtig Nieuw-Zeeland. Anti-climax :P

Na een nacht in een relaxt hotelletje met een jacuzzi hebben we de volgende dag onze camper opgehaald. Deze keer een wat kleinere, beter handelbare van Jucy. Het is ook nog een hippe, dus Kar voelt zich ook geen tachtig meer. :P We hebben eerst in Auckland een beetje rondgekeken en essentiële dingen zoals een waterkoker, kaasschaaf, bergschoenen en een tosti-ijzer gekocht ;-) Toen zijn we van hot naar her gecrost in het Noorden. We zijn onder andere gestopt bij een spa complex waar je in heetwaterbronnen kan zwemmen. Heel relaxed en vooral warm nadat je in je bikini door de vrieskou moest rennen. We hebben nog een steile wandeling gemaakt, allerlei look-outs en stranden bekeken en kwamen toen aan in de Bay of Plenty. Hier hebben we een boottocht gedaan door de baai om dolfijnen en walvissen te spotten. De baai was echt heel mooi, een soort Halong Bay in Vietnam maar dan wat groener. Het was ook echt stralend weer! Eindelijk! We zagen al snel dolfijnen en hoewel we die al veel hebben gezien was het weer echt geweldig. Deze keer waren het echt grote dolfijnen (flippers zeg maar) en ze zwommen echt onder de boot door en sprongen vlak naast de boot! Helaas geen walvis te bekennen (weer niet!) maar dat komt nog wel.

De volgende stop was Ninety Mile Beach, een heel groot strand met duinen waar je in de zomer vanaf kan sandsurfen (nu dus niet het geval :P) Wel echt een indrukwekkend strand weer, dus we hebben een beetje rondgelopen. Hierna zijn we doorgereden naar het noordelijkste puntje van het Noordereiland: Cape Reinga. Dit is de plek waar de Tasmaanse zee en de grote oceaan samenkomen en het heeft een nogal symbolische waarde voor de Maori's. De vuurtoren was niet heel interessant maar het uitzicht echt geweldig en heel bijzonder om al dat water bij elkaar te zien komen! Om er te komen moesten we wel met ons campertje met Kar achter het stuur de berg op over een modderpad en dat heeft hij net gered :P Hierna zijn we in één ruk doorgereden naar het Waipoua Kauri Forest, het bos waar een van de grootste bomen van de wereld te vinden zijn, Kauri's. Na een nachtje kou lijden, omdat we geen stroom hadden midden in het bos waar we stonden, zijn we ze gaan bekijken en alles wat ik erover kan zeggen is dat ze inderdaad heel groot zijn. En best mooi ook. Nu zijn we in Matakohe, een klein plaatsje ongeveer 100 km te noorden van Auckland en hebben we lekker een dag gerelaxt. Morgen gaat de reis naar het zuiden van Auckland, richting de warmwater bronnen, modderbaden en geisers van Rotorua.

We vinden het in ieder geval een prachtig land! De natuur is heel erg divers en alleen het rondrijden met de camper is al erg gaaf dus. Meren, stranden, heide, heuvels en bergen, dus het lijkt soms alsof we echt in de Lord of the Rings film terecht zijn gekomen. Het weer is wel heel onvoorspelbaar. We hebben heel veel regen gehad en waarschijnlijk ook temperaturen onder nul. Maar de laatste paar dagen is het heerlijk wintersportweer: strakblauwe lucht en koud! We hebben dus weer lekker gewandeld en zitten snel in de zon als hij doorbreekt. De komende maand (nog precies een maand en dan zijn we weer thuis!) staan er nog een hoop leuke dingen op de planning: een gletsjertocht, een vulkanenwandeling, walvissen spotten en skiën, want we hebben een gratis skipas gekregen! Maar het is altijd even afwachten of het weer het toelaat...

Jullie hebben inmiddels ook alweer bijna vakantie! Hou vol!

Tot snel! Kus Gijs en Kar

Australië!!

Queensland, Australië!

Hai allemaal! Hoog tijd voor een berichtje vanuit Oz, zoals iedereen het hier heel cool noemt! Het bevalt ons prima hier 'down under'! Onze aankomst was een soort van cultuurshock en daar zijn we nog steeds niet helemaal overheen. Alles was ontzettend strak geregeld, zelfs onze bergschoenen werden gecontroleerd op rare organismes en alle verkeersborden waarschuwen je dat je de rit vooral moet overleven (met teksten als Survive This Drive, Rest or R.I.P). En vooral vinden we alles knetterduur! Dat is echt even omschakelen...Verder is het raar om alleen maar blanke mensen te zien :P We merkten ook gelijk dat de mensen hier ook écht zo relaxed zijn als iedereen ons deed geloven. Het eerste gesprek dat we hoorden tussen twee Australische piloten ging zo: 'Hey chief, how's ye day goin'? ... 'Yeah, ye know!' En dat was 'm dan.

Het land zelf is trouwens prachtig. Het is (natuurlijk) nogal uitgestrekt met lange wegen door de bergen of langs de kust. Onze tochten met de camper alleen zijn dus echt al mooi. De steden vallen ons tot nu toe alleen zwaar tegen: het lijkt wel Sim city hier! Alles is nieuwbouw en in keurig rechte blokken neergeknald. De Mac, malls en veel parkeerplaatsen domineren. Het is hier in ieder geval duidelijk weer een Westers land en dat bevalt ons goed, al raakt het ons allemaal wel veel minder dan de chaos in Azië. Het lijkt een stuk meer op Nederland en dat maakt het ook wel een beetje gewoon.

We hebben nu al meer dan 2000 kilometer afgelegd met onze camper. Die camper is trouwens echt een unit en van het model burgertrut. Hij is erg wit en groot, niks hips aan eigenlijk, maar hij is wel heel relaxed en comfortabel! We hebben zelfs een dvd-speler :P We hebben veel regen gehad, dus toen was het wel erg lekker dat je gewoon binnen kon zitten.

Na Cairns, waar we de camper hebben opgehaald hebben we eerst pasta en rijst ingeslagen bij een grote supermarkt. We vonden het zelfs al leuk om boodschappen te doen :P Daarna zijn we naar het Noorden gereden. We hebben onze eerste avond aan het strand gestaan onder palmbomen en daar lekker hutspot met gehaktballen gekookt :P De volgende dag reden we verder langs hele mooie stranden naar Cape Tribulation, Gijs achter het stuur en Kar op de kaart. Cape Trib is een plaatsje in het regenwoud en de bomen groeien door tot aan het strand. Erg bijzonder en ook weer heel mooi oerwoud! Dat hadden we eigenlijk niet meer verwacht na Azië. We moesten om er te komen met een veerboot een rivier met krokodillen oversteken. Het is dus al best een afgelegen plek. Hier stonden we op een camping ook weer aan een heel mooi strand. Hier zijn we met een catamaran het Great Barrier Reef opgegaan. Het was onwijs koud en slecht weer, maar toen we op zee waren brak het open en werd het prachtig. Hoewel we eigenlijk niet veel van het rif hier hadden verwacht was het echt heel erg mooi! We hebben de hele dag in het water gelegen en gesnorkeld. Het koraal is prachtig en heel anders dan in Azië, en we hebben weer schildpadden én een haai gespot. De onderwater foto's zijn helaas niet digitaal, dus die volgen nog.

Na Cabe Trib zijn we terug gereden naar de Atherton Tablelands. Dit is een heel mooi gebied met heuvels en veel watervallen, een beetje a la de Ardennen. Hier hebben we drie dagen rondgereden en steeds gestopt bij watervallen, wandelingen en uitkijkpunten. Er waren veel gratis kampeerplekken dus dat was relaxed. Het regende wel onwijs maar het was juist wel mooi omdat er mist boven de bergen hing enzo. We zijn ook gestopt bij een soort grand canyon met allemaal grote rotsen de zogenaamde Granite Gorge. Hier konden we wallabies (een soort mini kangaroes) voeren en we zijn door de canyon gaan lopen. Bijzonder landschap!

Na een nachtje gratis slapen aan een mooi strand kwamen we aan in Airlie Beach, een backpackers plaats waar je cruises kan doen naar tropische eilanden. Er is een groot zwembad naast het strand, midden in de stad waar iedereen rondhangt dus dat hebben wij ook maar gedaan :) Onze camping werd gedomineerd door allerlei gele kakatoes die ons eten kwamen pikken. Wel exotisch. We hebben alleen geen cruise meer gedaan omdat het niet te betalen is en we na de gili's niet heel veel mooiere eilanden meer verwachtten. We zijn verwend :P

Hierna zijn we in één ruk doorgereden naar Agnes Water. Dit plaatsje is niet heel bijzonder als je niet kan surfen, maar je kan hier meedoen met de Scooteroo, een motortocht waar we van hadden gehoord dat het hilarisch was. En dat was het ook! We waren met zo'n 50 man en iedereen kreeg een leren jas en een helm met vlammen. Vervolgens reden we op een soort scooters die op Harley's lijken (met zo'n hoog stuur) 60 kilometer door de omgeving met z'n allen in een grote slinger. Het zag er echt niet uit maar het was wel echt lachen. Onderweg zagen we nog voor het eerst levende kangaroes. Tot nu toe zagen we ze alleen onthoofd (en dus dood) langs de kant van de weg liggen. We gingen nog met z'n allen zonsondergang kijken, aardappelpartjes met vette saus eten en toen weer terug cruisen.

Hierna zijn we naar Hervey Bay gereden, waar je tours naar Fraser Island kan regelen. Dat is een groot zandeiland vlak voor de kust waar je alleen met een 4x4 Jeep kan rijden. We hadden geen tijd voor een driedaagse tocht waarin je zelf rijdt, dus we hebben uiteindelijk besloten met een tweedaagse tour mee te gaan. We hadden een leuke groep en hebben twee dagen alleen maar mooie dingen gezien. We reden de hele tijd met een 4x4 vrachtwagen/bus over heel mooi strand en zandwegen vol kuilen. A la Dakar met 90km/h. We zijn naar een paar erg mooie meren geweest, waaronder Lake McKenzie, het meest blauwe en doorzichtigste meer dat we ooit hebben gezien. Ook hebben we nog gezwommen bij de champagne pools, een soort baden die gevormd zijn door rotsen waar steeds zeewater in loopt. Verder hebben we nog over zandduinen en door regenwoud gelopen, mooie uitkijkpunten bezocht en bij een scheepswrak dat op het strand ligt gekeken. We zagen ook nog twee walvissen en een rog vanaf het strand en op de ferry werden we nog gevolgd door een groep dolfijnen! Het was ook echt prachtig weer de hele tijd, perfect dus.

En nu zitten we na een heerlijke zelfgebakken kangaroe (!!) steak -echt een aanrader- in de camper. Het is eigenlijk erg koud 's avonds dus zitten we binnen en slapen we met truien aan :P Dat is dan weer even iets minder, maar overdag is het erg mooi. Morgen gaan we naar de Australia Zoo en dan naar Brisbane. Daar gaan we logeren bij Ellen en Jelmer die we in Maleisië hebben ontmoet en misschien nog naar een rugby wedstrijd! Vet! Alleen zit dat hele team nu in quarantaine omdat er één Mexicaanse griep heeft ...

Nog een hoop leuke dingen dus! Al gaat de tijd nu wel heel erg snel en lijkt het alsof we alweer bijna naar huis gaan! Daar beginnen we nu ook langzaam wel weer erg zin in te krijgen. Hoe is het daar bij jullie?

Liefs! Kus Kar en Gijs

Gili's en laatste stukje Azië

En dan onze laatste update uit Azië! Officieel niet vanaf de Gili's want op dit moment zitten we aan het zwembad in Kuta te wachten tot het tijd is naar het vliegveld te gaan. Vanavond vliegen we namelijk na een half jaar Azië naar Australië!

We hebben nog twee hele relaxte weken gehad op de Gili eilanden bij Lombok. We hebben eerst op Gili Meno, de kleinste, gezeten en dat voelde als een onbewoond eiland. Geen auto's, brommers en lawaai, alleen krekels, loslopende kippen en paardenkarren. En het was echt prachtig! Het water was niet normaal blauw, het strand nogal wit en als je wilde eten nam je plaats in een hutje op kussens. Na zes nachten werd dat alleen wel erg stil, dus zijn we nog verhuisd naar Gili Air, een iets drukker eiland, maar wel minder mooi dan Meno. Op beide eilanden hebben we vooral heel weinig gedaan. We hadden leuke bungalowtjes met hangmatten en hebben boeken gelezen en Australë voorbereid. Verder lekker verse vis (barracuda enzo) gegeten bij allerlei verschillende cafés, een rondje rond de eilanden gelopen en vooral uren en uren gesnorkeld. Want dat was echt heel erg tof! Op Meno hebben we wel tien zeeschildpadden van heel dichtbij gezien en het koraal is echt prachtig. Zo veel kleuren en vormen en ook veel soorten vissen natuurlijk. Niet meer gedoken alleen, omdat we dan Australië niet overleven

Al met al was het een perfecte afsluiting van Azië! We hebben nu ook wel heel erg zin om weer naar de Westerse wereld te gaan. Weer zelf kunnen koken, je verstaanbaar kunnen maken en weer een huis hebben (al is het dan een rijdend geval) zijn vooral dingen die we graag willen.

Maar goed, wat vonden we nou eigenlijk van Azië als we terugkijken? Tijd voor een lijstje met de diepstepunten a la 'ik heb nu bijenlarven in m'n mond' en de hoogstepunten in de trant van je haar wassen op vijftig meter hoogte. Komt 'ie!

In totaal hebben we in 59 verschillende hotels/guesthouses/bunaglows/slaaptreinen en nachtbussen geslapen.

De leukste guesthouses waren:

• De boomhut in Laos tijdens de gibboon experience
• Sam's guesthouse in Bukit Lawang (Indonesië) omdat we orang oetans konden zien vanaf het balkon
• Setia Kawan in Yogjakarta omdat het zo kunstzinnig was
• Ida's Homestay in Candidasa, Bali. Gewoon erg lief en ook nog comfortabel
• De Lovina Villa natuurlijk :P

Favoriete landen:

• Laos, Cambodja en Indonesië

Stomste land:

• Vietnam. Prachtig, maar onaardige mensen verpesten een hoop.

Mooiste eiland:

• Gili Meno

Beste vakantieland:

• Maleisië omdat het makkelijk reizen is, heel divers, goed eten, mooie eilanden én jungle.

Warmst:

• we hebben het het heetst gehad in Thailand (omdat we moesten wennen) en in de bus, Cambodja bij Angkor Wat en Indonesië in het algemeen :P

Koudst:

• het koudst was het in het Noorden van Laos, op de vulkaan op Sumatra of de ferry van Maleisië naar Sumatra :P

Lekkerste eten:

• Thailand (vooral de curries en de straattentjes) en Indonesië (vooral Padang eten en sambal :P)

Smerigste eten:

• Cambodjaans. Bijenlarven in een honingraat met stip op één, maar kippenknieën, varkensoren met haar, gehaktballetjes met botten of ingewanden op de tweede plaats.

We hebben het heetst gegeten in:

• Laos (toen aten we hele chilipepers als snack) en Indonesië natuurlijk.

Leukste stad:

• volgens Kar Louang Prabang in Laos, volgens Gijs Kuala Lumpur.

Ergste busreis:

• de zeventien uur durende nachtbus naar Bukkittingii óf smelten in een bus omdat de airco kapot is en de ramen niet open kunnen in Thailand.

Leukste reis:

• alle motortochten! Met name de tocht van Candidasa naar Amed met Daan, Nik en Juul was erg mooi.

De slechtste wegen:

• in Cambodja (vooral het Oosten) en Sumatra was ook echt killing. De beste wegen waren in Maleisië, sowieso het modernste land.

Mooiste jungle:

• bij de gibbon experience in Laos of Bukit Lawang in Indonesië.

Mooiste landschappen:

• theeplantages in Maleisië, rijstterrassen op Bali, de vulkaan op Sumatra, de bergen en rivieren bij Muang Ngoi in Laos, tropische eilanden in Indonesië en Halong Bay in Viëtnam.

Mooiste duik:

• het scheepswrak bij de Perhentian Islands in Maleisië.

Mooiste snorkelplek:

• de gili's!

Wat we gaan missen:

• eten!, geuren (soms ook niet), vrouwen in sarong, bananenbomen, rondlopende zwijnen, de relaxedheid, dat alles goedkoop/te betalen is, markten met kruiden, rijstvelden, motortochten, zwaaiende kiddo's, de offers overal.

Wat we niet gaan missen:

• gerochel altijd en overal (bv in het gangpad van de bus), kakkerlakken en andere huisdieren, de stroom motoren en chaos in het verkeer, het bussysteem (of gebrek aan een systeem), het zoeken van een hostel met 15-20 kilo bagage op je rug. En vooral het verkoopgedoe: Transport? Taxi? Tuktuk? Hé Boss! Hi Daaarling! Kijken kijken niet kopen, special price for you my friend! Massaaaaage?

Nou, dat was 'm dan. Op naar het Westen!

Veel plezier met Pinksteren!

Liefs Kar en Gijs

Bali!

Bali

Hai hai!

Sorrysorrysorry dat het zo lang duurde, maar we hadden het veel te gezellig met onze familie op Bali! De familie Spoor en Daan zijn inmiddels alweer naar huis. Hoog tijd dus voor een verhaal.

Na Java zijn we lekker een paar dagen in Kuta gaan hangen in afwachting van de komst van de familie Spoor. 18 april kwam Nik dan eindelijk aan op Denpasar. We stonden al een uur zenuwachtig op haar te wachten en toen kwam er opeens een meisje met een immense rugzak en grote blije ogen naar buiten :) Echt tof om elkaar eindelijk te kunnen knuffelen!! We hebben de hele dag zitten kletsen bij het zwembad, paaseitjes en stroopwafels gegeten en kar heeft d'r nieuwe kleren gepast (ja, ze mist de H&M nog steeds..) De volgende dag kwamen vader, moeder en zus Spoor aan. Ook hun hebben we opgehaald van het vliegveld en weer was het echt zó leuk om ze te zien! Die avond hebben we met z'n allen de verjaardag van Juul gevierd op het balkon met spekkoek en kaarsjes en cadeautjes gegeven. Het was leuk om weer even live te kunnen kletsen en eigenlijk was alles weer heel snel normaal. We hebben die gezelligheid wel echt gemist hoor!

De volgende dag gingen we naar Lovina in het Noorden, waar we een gigantisch luxe villa hadden gehuurd. We hadden een kok, een chauffeur en een tuinman, een super mooi zwembad, jacuzzi, prachtige kamers en een grote tuin aan het strand! Das wel weer wat anders na de gedeelde badkamers en kakkerlakken :) Daar hebben we dus heel erg relaxte dagen gehad en het vooral gezellig met elkaar gehad. 's Avonds zette de kokkin Komang grote rijsttafels op tafel en we lagen veel in het zwembad of op één van de duizend chillplekken in het huis. We zijn nog naar een religieus festival gegaan waar de mensen erg mooi uitgedost een soort carnavalsoptocht hielden. Ook zijn we met motoren en een gids één dag rond gaan rijden over mooie kleine wegen door kleine dorpjes en sawa's. Hoewel wij dat al heel vaak hebben gedaan was het echt tof om zo in een optocht rond te crossen met z'n allen. We zagen opeens weer even hoe bijzonder het eigenlijk allemaal is doordat de rest van de familie zo enthousiast was :P We hebben wat watervallen bezocht waar we echt voor door het water moesten waden en door de jungle moesten. Een andere dag zijn Nikki, Gijs en ik heel vroeg opgestaan om met een bootje dolfijnen te spotten, erg leuk!

Onze volgende stop was Ubud. Ook hier hadden we leuke luxe kamers en een zwembad. We hebben het stadje verkend, heerlijk gegeten en een prachtige wandeling door de sawa's gemaakt. Het was jammer dat Daan twee (!!) dagen vertraging had met zijn vlucht, maar toen hij eindelijk aankwam was het echt gezellig! We zijn gelijk met z'n allen naar een spa gegaan zodat hij kon bijkomen in een bad met rozenblaadjes met uitzicht op de sawa's :P

De volgende stop was Candidasa in het Oosten. Hier hadden we geweldige bungalows onder de palmbomen met een koe voor de deur (Goeie tip Paus!). Het was soms wel spannend om het veld met palmbomen over te steken want regelmatig knalde er een kokosnoot op de grond :P Ontbijt werd geserveerd op een plateau boven het water en ook hier hebben we weer relaxte dagen gehad. We zijn nog naar een oud stadje gegaan, hebben een tempel bezocht en gesnorkeld bij een heel mooi wit strand (en een schildpad gezien! jaja eindelijk). Eén ochtend zijn we met Nik en Daan mee gaan vissen. Gijs haalde 6 dikke makrelen uit het water maar dat was het dan wel. De zonsopkomst was wel nog heel mooi trouwens. De vis werd door de mensen van ons guesthouse op de grill gegooid en we hebben dus geluncht met onze eigen vangst!

Na Candidasa wilden we nog twee dagen naar Amed, een goeie snorkel- en duikplek. Juul, Nik, Daan en wij zijn daar met de motor heen gereden. Het was weer een onwijs mooie tocht door traditionele dorpjes, door rijstvelden en de hele tijd langs de prachtige kustlijn. We hebben nog gepicknickt op een verlaten zwart strand en toen kwamen we in het vissersdorpje Amed. Deze plaats was nog best arm met bedelende kindjes en rondlopende zwijnen, maar het was wel mooi! Het snorkelen was hier echt tof, Tilly heeft zelfs met een schildpad gezwommen!

Hierna hadden we nog een paar dagen Kuta om te shoppen en in de zon te bakken. We hebben vooral veel meubels gekocht voor de huizen in de Ardennen (zo, dat klinkt luxe!) en natuurlijk keihard oorbellen, armbanden en jurkjes ingeslagen. Met Nik en Daan hebben we ons nog één avond vol in het nachtleven van Kuta gegooid. Na een cocktail in een loungebar hebben we een foute discotheken tocht gedaan, dom staan dansen en vooral stomme toeristen en hoeren bekeken. Want die zijn er veel! En we hebben allerlei drankjes geprobeerd in alle kleuren die je uit een vaas moet drinken :P

Toen was het alweer tijd om gedag te zeggen tegen Eef, Til en Juul! Niet leuk, maar we zien elkaar alweer over drie maanden. Met Daan en Nik hebben we toen nog uitgebreid sushi gegeten en op het strand gelegen. De volgende dag vertrok Daan ook (weer niet leuk natuurlijk) en stonden we weer zwaaiend achter een taxi. Met Nik hebben we toen nog wat geshopt en bij een leuk restaurant gegeten. En de volgende dag vetrok Nik. Al helemaal niet leuk omdat we haar een half jaar weer niet zien omdat ze naar Melbourne gaat. Toen waren we weer met z'n tweeën, maar dat was ook wel heel erg stil..

Toen kwam er opeens een telefoontje: Nik ging door technische moeilijkheden niet vliegen en werd ondergebracht in het Grand Hyatt hier vlakbij! Kar blij want toen kon ze Nik toch nog even zien. Wat begon met even wat drinken in een vijfsterrenresort werd toen een etentje en uiteindelijk door wat gesjoemel van Nik een gratis overnachting in de mooiste kamer die we tot nu toe hebben gehad :P We hadden badjassen, een immense douchekop, gratis tandenborstels en bodylotion en de zachtste bedden ooit. Super lachen dus! Al was het ook wel een beetje eng, want als we gesnapt werden kostte dit geintje ons 250 dollar per nacht...:P

Na een zeer luxe gratis ontbijtbuffet (gheghe) konden we toen Nik nog een keer rustig dag zeggen en had Kar er wel vrede mee.

En nu zitten we opeens een stuk langer dan gepland nog in Kuta. Onze visumverlenging duurt opeens drie dagen langer dan afgesproken (grrr het gaat echt op z'n Aziatisch hier) en eigenlijk zijn we nu wel klaar met deze plaats, de drukte en de motoren. Maar even volhouden want als het goed is vertrekken we morgen nog voor 10 dagen naar de onbezorgde Gili eilanden. We hebben gepland nog even volle bak te genieten van snorkelen, duiken en zon/zee/strand voor ons Azië avontuur afgelopen is!

Hoe is het met jullie daar? Leuke Koninginnedag/nach en vakantie gehad?

Liefs Kar en Gijs

Sumatra en Java

Hai hai!

Inmiddels zitten we alweer op Java in de stad Yogjakarta. Op dit moment zijn we aan het wachten tot het tijd is om de Borobudur tempel te beklimmen, die we met zonsondergang willen fotograferen. Goed moment dus om jullie even te vertellen wat we allemaal hebben meegemaakt na het Toba meer op Sumatra! Onze volgende stop was Bukkittingi, een stad een stuk verder naar het Westen op Sumatra. We hebben lang getwijfeld of we daar wel heen wilden, omdat de enige manier om er te komen een 15 uur durende busrit was over de 'sumatran highway' , oftewel een zandweg met kuilen. Uiteindelijk zijn we dan toch ingestapt en volgde inderdaad een ontzettend gevaarlijke rit langs afgronden met kotsende jongetjes, leuke Batak karaoke en wat stops bij de vieste WC's ooit en zodat alle moslims hun ochtend gebed konden doen. Uiteindelijk, na 17 uur, konden we toen lekker naar bed gaan in een relaxed hotelletje in Bukkitinggi. De volgende dagen hebben we het stadje een beetje verkend. Het is een erg ontspannen plaatsje met heel erg veel moskeeën (jaja, om 5 uur 's ochtends werden we steeds vrolijk begroet door het 'allah akhbaaaaaaaaaaaaaar' van de 5 verschillende imams die hun canon weer inzetten). We hebben een bezoek gebracht aan het Nederlandse Fort de Kock, waar we achtervolgd werden door giechelende meisjes, even gekeken bij de depressieve dierentuin ernaast en over de lokale markt rondgelopen. Dit laatste was, ondanks dat we al zo veel markten hebben gezien, toch weer echt leuk. De mensen waren weer heel nieuwsgierig en maakten allemaal een praatje met ons. Ze vonden het echt tof als bleek dat we best wat Indische zinnetjes konden zeggen en wilden natuurlijk allemaal heel graag op de foto! Kar heeft dus weer hele mooie portretjes mogen maken (zeker als ze dat in het Indonesisch vroeg) en we kregen zelfs adressen om de foto's naar op te sturen. De man met één tand die zelf zijn naam ALEX had opgeschreven, moest wel even hulp halen om het adres ook op papier te krijgen...Verder werd er live sambal gemaakt, kletste een jongen gewoon met ons door terwijl hij een doodbloedende kip in stukken stond te hakken en wilde de slager ook graag op de foto tussen zijn bebloede buffels.

En toen gingen we de Merapi vulkaan beklimmen! Dat is iets dat we nog niet eerder hadden gedaan, dus we hadden er zin in. We gingen nog snel even slapen tot tien uur 's avonds (al werd dat een beetje moeilijk gemaakt door de imam...waar zijn nou die oordopjes?) en toen stonden we om 11 uur met onze goeie schoenen en zaklampen klaar om de hele nacht door te lopen. De klim zou namelijk 5 uur duren (zonder stops dan) en we moesten bijna 2 kilometer omhoog klimmen voor we de zonsopgang konden zien vanaf de top op 2900 meter...

Samen met Rhian (meisje uit Engeland), Jawed (Australië) en twee gidsen gingen we toen op weg. Het begin was goed te doen maar al snel moesten we met handen en voeten klimmen over modderige wortels en was het extreem steil. We vonden het dus echt behoorlijk zwaar, zeker ook omdat je ook nog tegen je slaap moet vechten. Een uur voor de top bouwden de gidsen toen een vuurtje en kregen we een 'lekker bakkie'. En toen zaten we opeens midden op een vulkaan op Sumatra naar Acda & de Munnik te luisteren, want dat vond onze gids zo'n leuk liedje! Hij kon ook nog meezingen, bizar! Ondertussen hadden we ook nog een erg mooi uitzicht over alle lichtjes in het dal en de sterren erboven :) Toen we weer doorgingen hadden we al snel de boomgrens bereikt en begon het uitglijden over vulkanische stenen. En toen waren we boven! Dat was echt een heel gaaf gevoel. Het stonk ontzettend naar rotte eieren en uit één van de twee mega grote kraters kwamen dan ook allemaal zwavelwalmen. Op de top hebben we toen de zonsopgang gekeken en dat was echt prachtig. Zulke mooie kleuren! Toen hebben we nog een tijd de vulkaantop verkend en fotoshoots gehouden en begon dezelfde klim weer omlaag. Het was heel raar om nu in daglicht te zien wat je 's nachts had afgelegd. Dat is eigenlijk best eng ook omdat je opeens ziet dat het zo onwijs diep is op sommige plekken. Pas om 12 uur (de volgende dag) waren we toen weer bij het busje, helemaal kapot met stijve benen. De rest van de dag gebeurde er weinig en hebben we even geslapen. 's Avonds zijn wel nog lekker gaan eten bij een 'Padang style' restaurantje. Dit is echt een lekker systeem: je gaat zitten, krijgt 8 bordjes met allerlei gerechten voor je en je betaald alleen voor wat je eet. Dat was onze vaste stek dus en we hebben elke avond wat anders geprobeerd: hele pittige kipcurry, buffelrendang of eiergerechtjes.

De beklimming heeft er wel een beetje ingehakt. Kar was extreem verkouden en we waren best moe. We hebben dus toen heel lui één dag een tourtje geboekt om de omgeving te zien. In deze streek wonen de Minangkabau, een etnische groep waar de vrouwen de baas zijn. We zijn met een gids rond gaan rijden en hij heeft ons ontzettend veel laten zien. Hun traditionele huizen zijn heel bijzonder met een raar dak en we zijn nog langs wat koffieplantages enzo geweest. Maar het echte spektakel was eigenlijk iets wat minder leuk was: er waren die nacht erg veel overstromingen geweest. Vanaf de vulkaan die wij hadden beklommen waren door de regen heel veel grote modderstromen het dal in gestroomd. Er was dus een hele markt weggevaagd en alle rivieren waren buiten hun oevers getreden. Sommige bruggen waar we overheen moesten waren afgesloten en overal stond file door de ramptoeristen. We zagen nog een huis waarvan alleen nog één muur stond en maakten een praatje met een man die zo'n 200 kilo van zijn rijst weg heeft zien spoelen. Zijn sawa's waren nu bruin van de modder, en dat terwijl hij eigenlijk twee dagen eerder al had moeten oogsten..Het was dus echt best een happening en ook heel zielig. Er stonden ook mensen langs de kant van de weg geld in te zamelen enzo. Uiteindelijk lazen we in de krant dat er erg veel schade was en 'maar' twee doden. Maar het was lang geleden dat er zulke erge overstromingen waren geweest.

Hierna zat Sumatra er alweer op en vlogen we naar Jakarta. Ik had alleen koorts en was ziek door ons koude vulkanenavontuur, dus het was niet een hele relaxte reis. Jakarta was verder ook een dieptepunt :P Alles is heel erg lelijk, overal ligt afval en in het backpackersgebied loopt echt het uitschot van de wereld (vooral vieze Westerse ventjes die om 7 uur 's ochtends bier bestellen). Wel was het nationale museum erg mooi met veel info over alle etnische groepen van Indonesië en we zijn weer eens naar de film gegaan in een luxe mall. Verder zijn we nog naar Kota gegaan, het district dat het oude stadscentrum van Batavia was. Het stadsteken van Amsterdam was te zien in een aantal gevels en in het oude stadhuis zat een museum dat we hebben bekeken. We hebben verder heel decadent geluncht in café Batavia dat er ook al zo chique uitzag in koloniale tijden :P

Vanuit Jakarta zijn we met de trein richting Pangandaran gegaan. Het was een heel erg mooi ritje en we hadden een hele luxe trein voor 3 euro :P Hierna moesten we nog zes uur in een hete bus en hebben we alle snacks getest die mensen vanuit manden verkochten. En we kregen natuurlijk weer wat gitaarconcerten van jongens die eventjes meerijden om geld op te halen. En toen kwamen we aan in Pangandaran, een strandplaatsje in West Java. Gijs was hier al eerder geweest en had er nog erg leuke herinneringen aan. Maar het viel ons nu heel erg tegen! Er komen nog maar weinig toeristen hier en toen was er In 2006 ook nog een Tsunami. Het ziet er dus allemaal niet uit! Er waren geen vissers meer op het strand, geen vliegers, het strand word helemaal in beslag genomen door toeristenbootjes die nooit worden gebruikt en bergen met aangespoeld afval en zwemmen mag niet vanwege de sterke stroming. We zijn dus het national park in gegaan waar een mooi strand moest zijn, maar daar aangekomen bleek het bijna onmogelijk om te zwemmen door de hoeveelheid koraal en was het strand onder gepoept door de bendes apen. Toen wilden we als troost lekker vis gaan eten, was dat ook op! En dat in een vissersplaatsje..

Gelukkig hadden we een heel leuk guesthouse, Mini Tiga homestay, met ontzettend vriendelijke mensen, overal houtsnijwerk en een gratis ontbijt met banana pancakes. Helaas moest Gijs wel eerst nog 10 kakkerlakken pletten. De mensen hier maakten ons verblijf dus nog echt gezellig en ik ben zelfs nog met Ade (een vrouw van 40 die 20 lijkt) mee gegaan naar een dansvoorstelling. Helaas ging de extreem irritante Amerikaan uit ons guesthouse ook mee. Eerst hebben we wat lokale drank getest met haar vrienden in het dorp (nogal een rare mix van meloensap met rijstewijn) en toen bleek dat de dansvoorstelling een trouwerij was! Onwijs gaaf! Eerst voelde het nogal ongemakkelijk om als blank meisje in een jurkje tussen al die uitgedoste mensen te gaan staan, maar iedereen deed heel erg enthousiast en vrolijk. De bruid zag er mooi uit en het was fantastisch om alle tradities en gebruiken (zoals het eten, de kleding en het dansen) echt mee te maken. Natuurlijk had Ade me al snel de dansvloer opgesleept en ik heb de pasjes van haar surfvriend geleerd. De manier van dansen is een soort line dancing op z'n Aziatisch, met z'n allen in een kring en dan dezelfde pasjes doen. Ik kon het heel goed en iedereen stak z'n duim naar me op :P Op de achtergrond is dan een heel traditioneel gamelan orkest aan het pingelen en tussen de mensen staan een soort geisha's die ingehuurd zijn als gangmakers. Het is echt fantastisch met hoe veel passie al die oude gerimpelde mannetjes staan te swingen! En iedereen doet zo sierlijk met zijn handen. Ade stond ondertussen bezopen naast me heen en weer te hossen: het bleek dat zij als echte local niet eens de pasjes kende :P Na een paar uur swingen hadden we het bloedheet en gingen we maar naar huis omdat Ade nodig naar bed moest en die stomme Amerikaan haar probeerde te versieren :P

De volgende dag gingen we met de trein naar Yogjakarta, een stad met een sultan. Toen we weggingen kregen we allebei nog een dikke knuffel van de vrouwen van het guesthouse, dus we vonden het jammer om weg te gaan. Gelukkig hebben we hier in Yogja ook een onwijs gaaf goedkoop guesthouse met overal kunst, muurschilderingen, mozaïekvloeren en weer een heerlijk gratis ontbijtje. Het is verder ook een hele kunstzinnige stad doordat de sultan alle traditionele kunsten (wayang, dans, gamelan enzo) in leven houdt. Gister hebben we dus een bezoekje gebracht aan zijn paleis en het oude gedeelte van de stad, het kraton, en zagen we nog een gamelan voorstelling. Ook mochten we van de gids (die we nu maar wel een keertje hebben genomen) achter de schermen kijken waar een aantal vrouwen aan het batikken waren. Leuk om te zien! Hierna zijn we spontaan binnengelopen bij de wayang workshop waar de poppen voor de sultan gemaakt worden en kregen we een hele uitleg over de symboliek van de kleuren en de vormen van de poppen. Toen zijn we naar het oude badhuis gelopen (dat trouwens is gerenoveerd pap!) en daarna hebben we erg lang rondgelopen over de gave vogelmarkt. Hier worden niet alleen vogels verkocht zoals postduiven, maar ook vleermuizen (goed tegen astma..?), uilen, slangen, puppy's, konijnen en krekels als voer. Toen zijn we met paard en wagen (nog steeds een vervoersmiddel hier) naar de gewone markt gegaan en hebben weer lekker nasi rames gegeten bij een stalletje.

En vandaag dus naar de Borobudur. We blijven waarschijnlijk nog best een tijdje hier, want we willen nog naar een andere tempel, nog een kookworkshop doen en een batikworkshop voor kar. En er zijn nog veel lekkere eettentjes die we nog niet hebben getest :P Nog zat te beleven dus hier en deze stad bevalt ons ook goed! En dan is het tijd voor Bali!

Hopelijk is met jullie ook alles goed!

Liefs Kar en Gijs!

Maleisie en een stukje Sumatra

Hai Nederland!

Maleisië en Indonesië zijn geweldig! Vanuit Hanoi zijn we naar Maleisië gevlogen. Toen we landden in Kuala Lumpur zuchtten we allebei echt weer even opgelucht. Dit land was echt een verademing na Vietnam. We moesten even onze houding aanpassen ook, want toen we werden aangesproken deden we gelijk geïrriteerd. In Vietnam gebeurde dat de hele tijd (met hee misterrr, misterrr, my friend, tuktuk? HE!) maar de mensen hier wilden ons gewoon even de goeie bus aanwijzen! Haleluja, de mensen zijn weer aardig.

We hebben goed de toerist uit gehangen in KL met een bezoek aan de Petronas Towers en de radiotoren voor gave uitzichten over deze stad. Ook hebben we een stadswandeling gedaan langs de koloniale gebouwen en kar kreeg een heel sexy hoofddoekje om bij ons bezoek aan de moskee. Verder waren we er opeens van overtuigd dat geld moet rollen, dus zijn we heel deca gaan shoppen in luxe shoppingmalls met Prada en Escada (maar gelukkig ook ordi kleine zaakjes en de Zara). We zien er dus weer wat minder zwerverig uit. Verder hebben we nog stapeltjes sushibordjes verzameld bij een sushitrein en zitten zweten boven de pittige nasi lemak. Goed eten hier en we hebben alle specialiteiten (Indisch, Chinees en Maleisisch) ook maar even uitgeprobeerd bij de foodcourts bij de leuke markt. Eén dag hebben we doorgebracht met twee leuke Zweden uit ons guesthouse en wanhopig gezocht naar bergschoenen. Vrouwen doen niet aan sport hier, dus dat was nogal lastig.

Onze volgende stop was bij de Cameron Highlands, bekend om de onwijs grote theeplantages. Het dorp was nogal burgertruttig met veel oude mensen van boven de 40, maar we hebben een erg leuke tour gedaan waarbij we naar de theefabriek zijn gegaan en scones hebben gegeten met uitzicht op de theeplantages. Best wel bijzonder: de plantages komen als een soort tapijt de berg af rollen! Ook zijn we nog het 'mossy forest' in gegaan. Dit had een nogal hoog Fern Gulley gehalte met overal mos, rare takken en bloemen, maar wel erg mooi! En van onze gids kregen we nog een cursus overleven in de jungle door te leren wat je met welke planten allemaal kan doen.

De volgende dag zijn we samen een vijf uur durende tocht door de jungle gaan lopen en hebben we puffend en druipend van het zweet de berg beklommen (want gewoon wandelen was nogal onmogelijk). Wel zagen we opeens nog allemaal apen in de bomen! En op de top hebben we staan socializen met een groep jonge Maleisiërs die met ons wilden lunchen en natuurlijk met ons op de foto wilde.

Toen was het tijd voor vakantie dus reisden we naar de Perhentian Islands voor onze sebattical. Echt heerlijk daar! We hadden een erg gave bungalow met uitzicht op zee en een tof restaurant, prachtig strand en super helder water. En 's avonds staan er tafeltjes op het strand en barbecues en kun je wat drinken bij een kampvuurtje. We hebben eerst twee dagen helemaal niks gedaan, op het strand gelegen en gesnorkeld met Ellen en Jelmer, twee Nederlanders waar we de hele week veel mee om zijn gegaan. En toen begon onze advanced duikcursus! Nogal relaxte dudes daar bij de duikschool, maar het zag er allemaal wel goed uit. We kregen weer een dikke pil voor de theorie en toen hebben we onderwater leren navigeren, in een sterke stroming gedoken en gedoken bij een wrak. Dat laatste was echt geweldig! Kar zag nog 5 haaien weg zwemmen toen we aan het afdalen waren (en Gijs heeft dat gemist!). Ook was het superspannend om het wrak in te gaan. En er waren mooie scholen met gekleurde vissen en nogal grote barracuda's. Onze laatste duik was een nachtduik. Echt bizar om in het donker de zee in te gaan, maar het was echt mooi! Als je je zaklamp uitdoet en met je handen beweegt zie je allemaal fluoriserend plankton. Heel raar, alsof we even de magic mushrooms hadden uitgeprobeerd!

De laatste dagen wilden we bruin worden maar toen barstte er tropische stormen los. Jammer, want ons leuke snorkeltripje met Ellen en Jelmer waarbij je haaien en schildpadden kan zien ging dus niet door! Maar we hebben de regen gewoon getrotseerd en een bodyboard gehuurd. Er waren door de storm hele hoge golven, dus hebben we de rest van de middag in de warme woeste zee liggen ploeteren en zeewater zitten happen. Heel leuk om in de keiharde regen gewoon te zwemmen eigenlijk! En als je het goed deed werd je helemaal het strand opgekwakt, echt heel tof! De volgende dag was er weer regen dus besloten we weg te gaan. We zijn nog zeiknat geregend in het speedbootje naar het vasteland maar dat had ook wel weer wat.

En toen kwamen we aan in Penang aan de zuidkust. Hier hebben we even door het koloniale gedeelte rondgelopen en Little India verkend met overal vrouwen met sari's en Bollywoodmuziek. En we hebben natuurlijk nog even goed van de Maleisische keuken genoten. En toen was Maleisië ook weer voorbij! Het is echt een heel makkelijk en leuk land, zeker een goeie om een keer lekker op vakantie te gaan dus!

Vanaf Penang zijn we met de boot naar Sumatra gevaren. Best een toffe manier weer om de grens over te gaan, al duurde de tocht erg lang en stond de airco op diepvries. Even weer een stempel in ons chaotische paspoort erbij en toen zette kar haar eerste voetstappen op Indonesiche bodem! Het was gelijk een groot verschil met het makkelijke en georganiseerde Maleisië, want hier doen ze dus echt niet meer aan rijen of vaste prijzen. We zijn vanuit Medan gelijk doorgegaan naar Bukit Lawang, een dorpje bij het orang-oetang reservaat in het Noorden. Samen met drie stonede gasten uit Liverpool hebben we een minibusje gehuurd en zijn we nog drie uur over een niet-bestaande weg door overstromingen gaan crossen. We kwamen rond tien uur echt kapot aan en toen zijn we nog door de jungle gaan lopen met onze backpacks naar een guesthouse dat ons leuk leek. Nogal een zware reisdag dus, maar we werden de volgende ochtend wakker in een heel groot hemelbed, konden een douche nemen in onze jungle badkamer met open lucht én zagen vanaf ons balkon een orang-oetang op de oever van de rivier!! Dat was echt...wauw!

We zijn daar drie dagen gebleven en zijn gaan kijken bij het voedingsplatform waar orang-oetangs soms komen voor extra eten. Echt geweldige beesten van dichtbij! En we hebben zitten pootjebaden in de rivier en de Indische keuken getest in het restaurant bij ons guesthouse. Ook zijn we nog één dag met Sam, de eigenaar, de jungle ingegaan om orang-oetangs in het wild te spotten (hoewel we die eigenlijk al elke ochtend zagen). Maar de jungle was weer erg mooi al waren we kletsnat van het zweet want was het nogal een pittige wandeling! Geen orang-oetangs gezien helaas, maar wel gibbons, makaken, Thomas Leaf apen, hornbills (een soort reuze toekan) en bij de lunch met nasi goreng bij een riviertje óók nog een zoetwaterschildpad met baby. En toen begon het spannendste van de trip: we gingen met een geïmproviseerd raft van rubberbanden de rivier af! Het water was erg wild en het ging keihard. Het was echt super gaaf dus, totdat we tegen een steen aan stoten en we omsloegen. Nogal gevaarlijk door de stroming en we hadden geen helm natuurlijk...Maar alles goed gekomen, al zat Kar daarna een stuk minder ontspannen op dat ding.

En nu zitten we op Samosir eiland, in het Toba meer dat het grootste is van Zuid-Oost Azië. Hier leven de Bataks, een etnische groep en overal staan dus hele bijzondere huisjes met rare daken en je kunt overal houtsnijwerk kopen. Toerisme is hier alleen nogal dood, er zijn denk ik zo'n 70 toeristen op dit hele eiland. Dat merk je ook aan de mensen, ze zijn nogal opdringerig met hun frutselsouveniers en erg arm. We hebben lekker gezwommen in het meer en met de motor het eiland verkend. Mooi landschap weer met overal rijstvelden (dit keer echt terrassen!), buffels, Batak huizen en zwaaiende schoolkindjes. Op de terugweg reden we opeens midden in een verkiezingscampagne van de PDI mee. Overal vrachtwagens en motoren met donkere mannen met rode T-shirts met stieren erop. Beetje eng, maar ook wel grappig omdat iedereen moest lachen om die rare toeristen die met een big smile meereden. We zijn benieuwd of het allemaal een beetje rustig blijft als in april de verkiezingen zijn...

En vanavond pakken we een 15 uur durende bus naar Bukkitingi. Nog een paar dagen en dan gaan we alweer naar Java, nog drie weken en dan zien we familie Spoor en later Daan op Bali! We hebben echt zin om hun te zien, want het is echt leuk om eindelijk weer eens vertrouwde mensen om ons heen te hebben en je avonturen live te kunnen delen! En natuurlijk niet meer alles zelf te moeten regelen en zo assertief als de nete te zijn, dat is ook een lekker vooruitzicht stiekem :P

Is het alweer lente in Nederland?? Iedereen aan de paaseieren of juist weer opeens hard aan het lijnen voor de zomerlook?

Liefs! Kus Kar en Gijs

Hanoi, Halong Bay, Sa Pa en Ninh Binh

Hoi Nederland!

Hier weer een verhaal van ons vanuit Vietnam! We gaan over twee dagen dit land alweer uit. Hoog tijd dus om jullie weer even te vertellen wat we allemaal hebben gedaan!

Vanuit Saigon (of Ho CHi Minh City, wat je wil) zijn we naar Hanoi gevlogen. De vlucht ging prima, helemaal omdat we (gelukkig!) opeens op duurdere plekken mochten zitten omdat daar wél beenruimte was.

In Hanoi hadden we al snel een relaxte kamer gevonden (met een rat als huisdier bleek later) en we hebben een paar dagen lekker de stad verkend. Hanoi is volgens de boekjes het 'Azië waar je van hebt gedroomd' en inderdaad is het oude centrum erg leuk om doorheen te lopen. Tijdens onze stadswandeling liepen we door hele kleine straatjes met overal eetstalletjes met plastic kinderstoeltjes en tafeltjes. Ook zitten zelfs om 12 uur al mannetjes op zo'n kinderkrukje bia hoi te drinken, het Vietnamese bier dat je overal kunt krijgen voor 25 cent. Ook zijn er veel leuke piepkleine winkeltjes met Chinese lampionnen, speelgoed of badkamerrekjes en je ziet enorm veel vrouwen met Vietnamese hoeden en zo'n stok met twee manden.

Er is dus kortom erg veel bedrijvigheid en gezelligheid, maar waar je zeker niet van hebt gedroomd is het enorme lawaai overal! Het is echt verbijsterend hoeveel lawaai de Vietnamezen maken, we hebben ze uitgeroepen tot het meest herriemakende volk ter wereld. Ze toeteren altijd (ALTIJD!) zelfs als de straat helemaal leeg is. En er is nogal veel verkeer.... bij een korte meting van Gijs vanuit de kamer was de score, 11 auto's en 110 brommers/motoren per minuut.

Wat het nog chaotischer maakt is dat de stoepen vol staan met de kinderstoeltjes en motors. Je wordt dus gedwongen op straat te lopen en als je niet van je sokken wordt gereden krijg je wel een hartaanval van een bus die echt naast jouw oor besluit te toeteren. We hebben dus nogal gemengde gevoelens bij deze stad, maar hebben wel een paar relaxte dagen hier gehad. We hebben veel rondgeslenterd in het oude centrum, een bezoek gebracht aan wat tempels en een meer (waar allemaal oude mannetjes met Franse hoedjes op bankjes zaten :) ) en Ho Chi Minh bekeken die ligt opgebaard in zijn mausoleum. Dat laatste is nogal bizar, omdat je echt door dat complex heen wordt gemarcheerd twee aan twee in de rij. Je mag geen handen in je zakken en niet lachen, en dan zie je opeens een soort Madame Tussaud wassenbeeld liggen (dat mogen we echt niet zeggen trouwens!) en dat is dan 'Uncle Ho'.

Verder hebben we nog een waterpoppen show bezocht. Dit is een voorstelling die traditioneel gehouden werd op de rijstvelden. In het theater is dan ook soort vijver gemaakt en daar staan de poppenspelers tot hun middel in, achter een doek zodat je ze niet ziet. Met stokken bewegen ze dan poppen voor het doek langs. Beetje ingewikkeld om uit te leggen, maar kijk voor een voorbeeld maar ff op http://www.vietnamonline.nl/images/waterpuppet.jpg

De show was in ieder geval heel erg leuk en de poppen elegant en komisch tegelijk. Wel gaaf om iets te bekijken dat zo typisch is voor de Vietnamese cultuur!

Vanuit Hanoi zijn we toen via een tourbureautje een soort cruise gaan maken in Halong Bay. Dit is een baai waar allerlei raar gevormde rotsen vanuit de zee opstijgen. We hadden een tweedaagse cruise geboekt om dit goed te kunnen zien en we zaten samen met Sophie (Engels 19) en Veronika (Russisch 31) op een erg luxe schip met een zonnedek en onwijs leuke slaapkamertjes. We hebben de eerste dag heerlijk rondgevaren. De omgeving is echt prachtig en een beetje mysterieus doordat het soms nogal mistig is. Onderweg hebben we nog wat grote grotten bezocht, een berg beklommen voor mooi uitzicht en heerlijk gegeten (vis en garnalen!) aan boord.

En toen was het tijd om te kajakken. Dat was erg tof omdat we met de kajak door een soort gang door de rotsen heen roeiden en toen uitkwamen op een soort meer dat omringd was met hele hoge rotsen, Het was daar heel stil en we waren bijna alleen daar, dus dat was echt bijzonder! Hierna zijn we nog samen van het dak van ons drie verdieping hoge schip gesprongen (en dat is HOOG en tof!) en hebben we even gezwommen.'s Avonds hebben we met z'n vieren erg gelachen en spelletjes gedaan en toen konden we lekker in ons bedje gaan liggen en een beetje deinen op de golven. Het was erg leuk om de volgende ochtend midden op zee wakker te worden! De tweede dag hebben we lekker op het zonnedek gelegen, rondgevaren en weer van het dak gesprongen en toen meerden we alweer aan in de haven. Daar kregen we nog even een uitgebreide lunch en toen gingen we weer terug naar Hanoi.

Het was even wat minder om weer terug te komen in de drukte na de rust van Halong Bay. Maar we vonden al snel een veel relaxter hotel en hebben lekker Italiaans gegeten (het was tenslotte Valentijnsdag) bij het pleintje bij de kathedraal (jaja, dat klinkt dan opeens weer erg Europees he?).

De volgende dag hebben we eigenlijk de hele dag met Sophie zitten niksen omdat we moesten wachten op de nachttrein naar Sapa. We hadden geen bed meer kunnen krijgen, maar toen we eenmaal in de trein zaten bleken de stoelen die we hadden helemaal niet zo erg te zijn. Het was wel weer een leuke ervaring: boven alle stoelen staken de zwarte kruinen van de (alleen maar!) Vietnamese passagiers uit en omdat er niet genoeg plek was zaten er ook nog veel op krukjes in het gangpad. Nogal gaar kwamen we toen aan in Sapa, een bergstadje in het noorden dat bekend staat om de vele bergvolkeren met klederdracht die in de omgeving wonen. Het stadje voelde aan als een wintersportdorp! Het was nogal koud, er waren veel bergen en overal stonden chalets met open haarden. En vanuit onze nogal kitscherige kamer (met bank!) hadden we prachtig uitzicht over de bergen. Het was eigenlijk wel leuk om weer een beetje winter te ervaren!

De volgende dag hebben we een lange wandeling gemaakt met een groep leuke mensen en een gids door de omgeving. Al toen we naar buiten kwamen werden we belaagd door wat H'Mong vrouwen (= een bergstam), maar dit keer niet omdat ze dingen aan ons wilden verkopen. Ze liepen gewoon de hele weg gezellig met ons te kletsen en later bleek dat we naar hun dorp toe liepen. Het was eigenlijk wel echt leuk en Kar liep maar een beetje te keten met haar H'Mong vriendin. Al snel gingen we de hoofdweg af en liepen we door prachtige rijstterrassen. Die rollen hier bijna de heuvels af en het is echt schitterend! We zijn nog een hele hoge richel opgeklommen van waaraf we heel mooi uitzicht hadden over de vallei met een riviertje, dorpjes en rijstvelden. Toen de afdaling begon begrepen we opeens waarom sommige mensen altijd hun bergschoenen met zich meeslepen..We hadden totaal geen grip met onze gympies, dus zijn we een soort snowboardend aan de hand van onze H'Mong vrouwen naar beneden gegleden. Eng! Maar we hebben wel erg gelachen met die vrouwen. Na een tijd kwamen we dan aan in het dorp van de H'Mong en toen werd natuurlijk ons vermoeden bevestigd: ze wilden dat we iets van ze kochten als bedankje. Nou ok dan, want zonder hun hulp hadden we niet meer geleefd na de afdaling. Hoewel we het al hadden verwacht, blijft het toch jammer dat er eigenlijk altijd iets achter het aardige gedrag van de Vietnamezen zit...In geen enkel ander land waar we tot nu toe zijn geweest zijn de mensen zó sneaky en geldbelust, maar wie kan het die arme mensen in de bergen eigenlijk kwalijk nemen? Al met al was het een erg leuke dag en hebben we nog veel leuke mensen ontmoet. 's Avonds hebben we nog met een Turks meisje uit onze groep gegeten en toen we terug kwamen bij onze kamer bleek ons Nederlandse buurmeisje Gijs te kennen van zijn studiejaar aan de VU. Echt te bizar, maar we hebben de rest van de avond gezellig met onze drie buurmeisjes en twee Canadezen met gitaren zitten drinken en kletsen op onze bank die we het balkon op hadden gesleept. De volgende dag was het te mistig om een motor te huren en kar voelde zich niet echt relaxed (zou het dan toch door de Lariam komen?) dus hebben we lekker het stadje bekeken.

De volgende dag gingen we weer terug met de trein naar Ninh Binh, een klein stadje dichtbij Hanoi. We hadden gelukkig bedden deze keer, maar werden in het personeelskamertje gedeponeerd. Hmmm...We dachten eigenlijk alweer een beetje van 'typisch Vietnam' toen we door drie lachende conducteurs bij twee Vietnamezen in erg luxe stapelbedden werden gelegd. Was dat toch nog goed gekomen en konden we lekker slapen. Kar is alleen die nacht echt ziek geworden en heeft meer tijd in de badkamer doorgebracht dan in bed. Na de nachttrein moesten we nog met een taxi en toen met een erg langzame bus en toen we eenmaal in Ninh Binh aankwamen waren we allebei echt ziek, gesloopt en ingestort. Die dag en de volgende is er dus zeer weinig gebeurd en hebben we even goed uitgeziekt. Toen we ons weer wat beter voelden zijn we dan eindelijk Ninh Binh gaan verkennen. Dit staat bekend als 'Halong Bay op de rijstvelden' met dit keer erg rare rotsen die uit de groene rijstvelden opstijgen. De omgeving is dus weer prachtig en we hebben een motor gehuurd en een beetje rondgecrosst door de rijstvelden en dorpjes. En Kar heeft ook leren schakelen op een motor, stoer he! Het was een erg leuk tochtje. Overal zijn vrouwen met de driehoekige hoeden in de velden aan het werk en de kleur van de rijst is echt heel erg mooi! Dat hadden we nog niet eerder zo gezien omdat het nog niet het goede seizoen was. We hebben nog een bootje gehuurd en werden zo in twee uur rondgepeddeld langs de rotsen en door de rijstvelden. Erg mooi! De volgende dag was ongeveer hetzelfde scenario maar dan ergens anders en we hebben nog wat tempels bezocht. En 's avonds hebben we steeds gezellig gegeten met Jordie en Jonie, twee Nederlanders die we hier hadden ontmoet.

En nu zijn we weer terug in Hanoi. Het voelde een beetje als thuiskomen om voor de derde keer in deze stad te zijn en in hetzelfde hotel (met dezelfde kamer!). We hoeven alleen eigenlijk niks meer te zien in deze stad (en we zijn er ook wel klaar mee) dus zitten we lekker te niksen op onze grote kamer, filmpjes te kijken en een beetje te shoppen. En overmorgen vliegen we alweer naar Maleisië! Het voelt alsof Vietnam heel snel is gegaan en hoewel het land echt schitterend is zijn we toch ook wel blij dat we weg 'mogen'. We hebben erg veel mooie dingen gezien, alleen maakt de houding van de mensen ons een stuk minder enthousiast over dit land. Waar toeristen zijn, zijn truukjes om ze geld afhandig te maken en je wordt dan ook constant belaagd, in de val gelokt en (ondanks drie maanden ervaring) toch nog genaaid door je taxichauffeur (ja, ze hebben wel meters, maar die lopen gewoon 5 keer zo snel op..grr). Het gevolg hiervan is dat je constant paranoïde bent en bijna geen zin meer hebt om contact te maken of iets te kopen (zelfs bij een fles water moet je afdingen omdat ze belachelijk veel geld vragen).

En verder ging dit land wat moeizamer doordat we stiekem nogal kapot zijn van de afgelopen maanden. Misschien dat we daarom ook ziek waren. We hebben zo veel leuke en mooie dingen gezien en gedaan en te weinig uitgerust, waardoor we even niet meer zagen hoe leuk het eigenlijk allemaal is. Nooit gedacht dat je te veel leuke marktjes, tempels en gave landschappen kan zien, maar het is een soort 'normaal' voor ons geworden, erg he? Anyway, de planning is nu om na Kuala Lumpur naar een tropisch eiland zonder stroom te gaan en daar even helemaal uit te rusten. En als we er weer tegen kunnen, gaan we daar nog onze 'advanced' duikcursus doen, kajakken en snorkelen, want het schijnt daar prachtig te zijn onderwater. Weer erg veel leuke vooruitzichten dus, en nadat we ziek zijn geweest kunnen we dat volgende land ook wel weer aan.

Hoe is het bij jullie allemaal? Hebben jullie de kou, carnaval en de wintersport overleefd?

Tot snel! Liefs Kar en Gijs